از دیدگاه علوم تربیتی، آخرین حلقه تکمیل کننده در یک روند آموزشی، نظارت و ارزیابی آموزش است که هدف اصلی آن ارتقاء کیفیت آموزشی است. در این نوشتار به معرفی مفاهیم کلی (و تفاوت آن‌ها) در این زمینه و موضوعات مورد توجه در دفتر نظارت و ارزیابی آموزش می‌پردازیم. در واقع ارزشیابی (Evaluation) روندی منظم و هدفمند است که از طریق جمع‌آوری و تحلیل داده‌ها برای قضاوت ارزش (منظور مؤثر و مطلوب بودن) در یک موضوع خاص انجام می‌شود. در نهایت، انجام یک ارزشیابی منجر به ارائه پیشنهادهایی برای بهبود برنامه مورد نظر و تصمیم‌گیری در مورد اجرای آن است. در واقع ارزشیابی یک روند بیرونی است که به قصد میزان موفقیت اجرای یک برنامه انجام می‌شود. از طرفی اندازه‌گیری (Measurement) یا سنجش (Assessment) روندی نظام‌مند برای تخصیص مقادیر عددی به صفات و خصوصیات مورد نظر است که مکان مقایسه پدیده‌ها را تنها به صورت کمی فراهم می‌کند. این روند یک روند غیر ارزشی است و هیچ مقایسه‌ای در مورد ارزش‌ها انجام نمی‌دهد. البته ارزیابی (Appraisal) فرآیندی درونی است که در برخی منابع انگلیسی با واژه‌های اندازه‌گیری و سنجش به طور معادل استفاده می‌شود. در ارزیابی، عملکرد یک نفر در یک مجموعه مشخص می‌شود و سطح قابلیت‌های یک فرد فرآگیر در یک محیط آموزشی از طریق برگزاری آزمون سنجیده می‌شود. در نهایت، هدف نظارت یا پایش (Monitoring)، ارزیابی روند اجرای امور آموزشی است. در این قالب، دفتر نظارت و ارزیابی آموزش تلاش می‌کند با انجام نگرش‌سنجی از دانشجویان و ارائه نتایج آن به اساتید مربوطه در راستای بهبود کیفیت آموزش گام بردارد. البته این تلاش تنها از جنس اندازه‌گیری است و انجام قضاوت و ارزشیابی نتایج نگرش‌سنجی به عهده اساتید محترم است. همچنین این دفتر با انجام ارزیابی کیفی (برای اساتید علاقمند) و برگزاری دوره‌های مختلف توانمندسازی به اساتید جوان و همکاران علاقمند کمک می‌کند تا فعالیت‌های آموزشی خود را مورد تحلیل قرار دهند. امید است با بهره‌مندی از نظرات و پیشنهادهای ارزشمند اساتید محترم دانشگاه، کاستی‌های برنامه‌های اجرایی توسط این دفتر مرتفع شود.
